Amish, een Margarita en heel veel wind

Vanmorgen word ik wakker door zware voetstappen. Terwijl ik m'n spullen bij elkaar pak, ruik ik koffie en pannenkoeken. Als ik boven kom, ik heb in de 'basement' gelegen - verdieping onder straatniveau, staan zes mannen in de keuken. Ds. Ernie wijst mij aan waar de eieren, worstjes, pancakes en koffie staan. Wat is dit toch weer geweldig!
Er wordt gebeden en ik zit aan tafel bij twee jongens van een jaar of achttien. De ene woont hier in het dorp en werkt deze zomermaanden bij een boer. Hij zit op een universiteit in Texas en studeert 'mechanical engineering' - werktuigbouwkunde. De andere woont in Holly, 35 mijl verderop en werkt ook bij de boer. Of hij ook andere dingen doet, ben ik niet achter gekomen. Ik kon hem bijna niet verstaan en na drie keer 'I'm sorry …?' heb ik bemoedigend 'Okay!' gezegd.
Ze beantwoorden de vragen die ik heb over Sheridan Lake en weten van Nederland dat er 'windmills' zijn. Ik vertel hen dat ik het fijn vertoeven vond in SL vanaf het moment dat ik binnen kwam. 'Yes, it's a nice town. We wanna be a nice town.'
Dat zijn ze.

Ik zit vroeg op de fiets. Het is bewolkt, gelukkig, en niet heet. Graad of 85. Om exact negen uur ben ik in Kansas. De laatste staat waar ik fiets.
Uurtje later in Tribune. Ik drink koffie, ontbijt voor de tweede keer en praat met Jano uit Zuid-Afrika, met Martineke uit Nederland (telefoon) en met een ouder echtpaar uit Garden City.
Als ik buiten kom, waait het gigantisch hard. Eerst heb ik het niet door, maar als ik de weg opdraai, word ik bijna opgetild. Grote moeite heb ik het stuur recht te houden en aan de rechterkant van de weg te blijven. Er komt over Hwy 96 niet zoveel verkeer, maar als ik vrachtwagens aan hoor komen, vind ik het spannend. Bovendien is dit deel een enge weg om te zien. Hij is zwart, links van het midden nu en dan een gele streep en helemaal geen shoulder. Zou dit het gedeelte zijn waar nogal eens ongelukken gebeuren? Ik heb wel een fietswaarschuwingsbord gezien.
Eén keer toetert een vrachtwagen. Het is de derde keer deze hele fietsvakantie dat er geclaxonneerd wordt. De eerste keer was in Wyoming. Vergelijkbare situatie: heel veel wind. De tweede keer was in Colorado. Twee jongemannen in een auto die schrokken van een fietser op de weg. Gezien de rijstijl, vermoed ik dat bestuurder niet oplette.
Ik heb de rit van Tribune naar Leoti één van de spannendste ritten van mijn hele tocht gevonden.
Het enige motel in Leoti is van Bruce. Ik heb nog niks gezegd en hij schuift een fles water naar me toe. Hoe kan ik nu nog weigeren? 'Oh you won't. Our rates are very reasonable.' Inderdaad. Hij vertelt dat er vaker fietsers komen 'and some of them are gone before breakfast!' Ontbijt is van zes tot acht. 'They sleep, they shower, or I don't know in what order they do their things ...'.
Ik vertel dat ik geen TransAm-racer ben, maar dat ik dit voor de lol doe.
'So, see you tomorrow at breakfast.', zegt Bruce.
Acht uur is vroeg!

Op de motelkamer met Sjoerd gebeld - dierbare vriend uit Den Haag/Hallum. Hij is in de buurt: New Holland, Pennsylvania. Eén van de gespreksonderwerpen is wat je doet als je in een stadje als Leoti of New Holland bent, respectievelijk 1000 en 5000 inwoners en klaar bent met fietsen of werken. Ik ben door heel veel 'towns' gefietst de afgelopen weken en het scheelt nogal. Alder Montana, nog geen honderd inwoners, was heel gezellig. Pueblo Colorado, grote stad, straalde niet veel uit. In Moran Wyoming wonen een paar tientallen mensen; er wordt een winkel bij een tankstation als discotheek gebruikt en je hebt een heel gezellige avond. Eads Colorado, 600 inwoners, heeft een prettig motel waar 's avonds de locals bij elkaar komen.
Sjoerd zit tussen de Amish en vraagt zich af of hij aan een biertje kan komen.
Hij vertelt mij waar in Leoti ik waarschijnlijk wel een wijntje kan krijgen.

Ik zit in een Mexicaans restaurant aan een Margarita, want toch geen wijn kunnen vinden. Is mijn eerste keer, een Margarita. Lekker, vooral dat zoute randje, maar één is genoeg.

Morgen verder oostwaarts. Ik hoop dat het niet zo hard waait als vandaag.