klaar

19 juni 2018 - Scott City, Kansas, Verenigde Staten

'HOME -> MOEH'

Ik ben klaar. Mentaal ben ik klaar. Morgen fiets ik naar Garden City, kleine veertig mijl. Ik logeer een nacht bij vrienden: Marty en Marilyn. Marty is Joke en Fred's verzekeringsadviseur en vooral vriend sinds ze hier wonen.
Overmorgen fiets ik naar Lakin. Dan is't echt af.
De laatste stukken gaan over Hwy 83 south en 500 west. Ik fiets morgen van de kaart af. Vind ik dan wel weer spannend, want hier staan geen 'share the road'- bordjes met een fiets eronder. Toch heb ik al twee soortgenoten op de 83 richting Garden City gezien.

Aan het einde van tocht en blog een paar thema's die regelmatig terug kwamen:

  • Wilde dieren.
    Ik heb herten, antilopen, een 'bald eagle', visarenden, elanden, een grizzlybeer met jonkies, bizons, slangen (vooral dode) en stinkdieren (één levende) gezien.
    Sinds ik uit de bergen in de hitte ben, hoor ik tijdens het fietsen nagenoeg constant een hoog, snerpend geluid vanuit de berm. Toen ik twintig jaar geleden voor het eerst in Amerika was (Joke had me op allerlei gevaren gewezen toen ik er alleen op uit ging) dacht ik dat het ratelslangen waren. Ik heb toen het hardlopen afgebroken en ben thuis gebracht door de buurvrouw die vijf mijl verderop woont. Inmiddels weet ik dat het een krekel van het enthousiaste soort is.
    Sinds ik in Kansas ben, zie ik nu en dan salamanders en heb ik grote, zwarte, torachtige beesten in motelkamers.
  • Het weer.
    Veel regen gehad de eerste drie weken. De laatste week veel wind. Temperaturen van onder het vriespunt 's nachts in de bergen tot 105 (40 graden C). Geen tornado's. Eén keer onweer.
  • Fietspech.
    Vastzittende rem en een aanlopend spatbord zelf gerepareerd in Spokane. Kapotte spaak, poreuze binnenband, verbogen fietsstandaard, versleten buitenband laten doen bij fietsenwinkels. Stukken goedkoper dan in Nederland.
  • Hygiëne.
    Ik heb elke dag tanden kunnen poetsen. Op één avond na (Jeffrey City) heb ik me altijd aan het einde van de dag gewassen. Meestal wel onder een douche, nu en dan improviserend door kraanwater te tappen en mee te nemen of in een rivier.
    Fietsbroek elke dag gewassen. Alle andere kleren niet.
  • Wijn en ander drinken.
    Dagen achtereen zonder. Op één keer na altijd op tijd aan water kunnen komen.
  • Bijzonder.
    Uitzichten, het onverwachte, het onvoorspelbare, verrassingen en vooral de ontmoetingen met mensen.
    En nog heel veel meer wat in de loop der weken naar boven zal komen.
  • Eten.
    Dagen achtereen zonder warm eten was prima te doen. Altijd op tijd aan eten kunnen komen.
  • Soortgenoten.
    Stuk of vijftien. Liberaal, fit, en anti-Trump.
    Ik reken de TransAm-racers ook mee, maar daar kan ik me niet mee meten. Ze wilden wel met mij praten.
  • Matje van Wouter.
    Heel blij mee.
  • Fietsen.
    Ik vind dat ik het goed gedaan heb. Moeite met accepteren dat het voorbij is.

Het bloggen stopt nu ook. Ik zal de komende week m'n ervaringen overlezen en vast stijl- en spellingfouten verbeteren. Ik ga de kaart specificeren en nog foto's plaatsen of verwijderen. In ieder geval één met m'n zusje als bewijs en bevestiging dat ik ben aangekomen. Er kan nog van alles gebeuren, natuurlijk. De tocht morgen naar Garden City wordt één met een flinke tegenwind. Dan ben ik bij Marty en Marilyn en Marty is een levensgenieter die niet altijd langs de lijntjes loopt. Woensdag van GC naar Lakin is langs de drukke Hwy 50.

Bedankt voor het lezen, het reageren, de steun, het meedenken en de grappen.
Het was fantastisch!

Liefs van Bo

Terwijl ik zit te schrijven, zie ik Jeff door de gang van het hotel lopen. Ik kwam hem tegen in Dillon. Duizend mijl terug. Hij heeft me toen een etentje beloofd …

21 Reacties

  1. Amrita:
    19 juni 2018
    Indrukwekkend. Succes met de laatste loodjes.
  2. Janneke:
    19 juni 2018
    Bo, dit was genieten. Wat heb je dit prachtige avontuur fantastisch volbracht. Respect!!
  3. Wouter:
    19 juni 2018
    Bo, het was heel leuk om je te volgen op je blog! Ik heb erg genoten van je reisverhalen! Veel plezier tijdens je verdere verblijf in de VS!
  4. Heleen:
    19 juni 2018
    Jammer dat het avontuur bijna afgelopen is, voor ons lezers ook! Je verhalen lieten zich lezen als een spannende roman. Mijn kantoordag begon de laatste tijd met jouw blog te lezen. Ik heb vaak gedacht : zou ik dat kunnen / durven ? Petje af voor je prestatie én de manier waarop je dit met veel mensen hebt gedeeld. Heel veel plezier in Lakin!
  5. Greet Meihuizen:
    19 juni 2018
    Prachtig om te lezen, boeiend geschreven, soms spannend. Op Texel in het familieweekend van de Ritsema’s hebben we Joke, Fred en de kids uitgezwaaid, vandaag weer naar huis vliegen.
    Bedankt voor jouw mooie verslagen, we zullen ze missen bij het ontbijt!
  6. Sander Fase:
    19 juni 2018
    Weinig spelfouten gezien hoor... Maar misschien komt dat doordat ik het verhaal te leuk vond om me te laten afleiden door foutjes. Jammer, komt ten einde...
  7. Jenny:
    19 juni 2018
    Pff, je bent er! Bijna! Goed gedaan meissie #trotsopjou Straks bijkomen en afkikken, je hebt het verdiend #respect 💋
  8. Ingrid:
    19 juni 2018
    Wot knap Bo! Tank foar it dielen fan dyn bysûndere reis. Sukses noch fkes en straks lekker geniete fan dyn tiid by Joke en de familie. Dikke tút
  9. Nico:
    19 juni 2018
    Gefeliciteerd met je prestatie. Wel jammer voor je lezers dat het afgelopen is. Ik keek er steeds naar uit en toen er een keer vier of vijf dagen geen bericht was, maakte ik mij ongerust.
    Ik hoop dat je er over twintig jaar nog met veel plezier naar terugkijkt. Ik heb van jouw reisverhalen genoten en wens je een mooie afronding van deze reis bij je zus.
    Nico
  10. Kelly Hogenhout:
    19 juni 2018
    Wat was het heerlijk om met je mee te lezen Bo! groot respect voor de tocht die je gemaakt hebt, petje af! Succes nog met het laatste stukje en geniet er vooral van!
  11. Hester:
    19 juni 2018
    Wat heb ik genoten van je verhalen. Diep respect voor je! Ik wens je een fijne tijd bij je zus en hoop dat je lang kan nagenieten van je prestatie en alles wat je hebt meegemaakt.
  12. Marianne Salters:
    19 juni 2018
    Ik ga je verhalen missen! Succes met het laatste stuk en geniet van de reünie met je familie :)
  13. Christina Weiland:
    19 juni 2018
    Wat spitich dat de ferhalen no hast ophâlde, haw der fan genoaten. Succes mei de lêste kilometers en foarsichtich! Groetnis oan Joke and family. O ja, noch lekker út iten west mei Jeff??? Groetnis fan Christina en Fokke.
  14. Marco van den bremer-hornsby:
    19 juni 2018
    Wat een gave tocht bo! Respect en super ervaring. tot gauw
  15. Gertiet:
    19 juni 2018
    hA BOBO,.Do telst minimaal foar twa!!! Wat in reis,wat in beleving en wat in ferhaal.Gelokkich hast ús moai op de hichte hâlden.Wol in mylpeal yn dyn libben.


    Pet ôf foar alles.Hast hiel wat om op werom te sjen. Hopelik hawwe we it der skielk wolris oer.No ôfkikke? Wolle Joke,Fred en de bern grif wol by helpe.
    Doch harren de groetnis.
    Dikke krûp en tút fan ús beide. Omke/muoike
  16. Andre:
    19 juni 2018
    Heel erg genoten van de verhalen. Je mag jezelf van mij in ieder geval de fietsende schrijfster des vaderlands noemen. Nog heel veel plezier in de states. Terugkomst gaan we nog wel vieren met een etentje.
  17. Albert:
    19 juni 2018
    Dat wordt voor ons ook weer afkicken zeg Bo.,Kun je niet gewoon door gaan met bloggen (of vloggen) in je gewone leven? Je kunt er zelfs je geld mee verdienen. Mooi fietsje van merk X, racebroekje van Y enz. Goed gedaan hoor Bootje ! Volgend jaar maar weer tocht ik. Dan vanaf New York. Lekker genieten bij je kleine zus straks!
  18. Tineke:
    19 juni 2018
    Ik hou nog even een slag om de arm hoor; met een beetje geluk neem je de verkeerde afslag bij die ene driesprong tussen GC en Lakin en genieten we nog weken van nieuwe avonturen.
  19. Hans Sturkenboom:
    22 juni 2018
    geweldig!
  20. Christina Weiland:
    27 juni 2018
    Joehoe Bo, bist al wer út it swimbad bij Joke, we misse dyn ferhalen!!!
  21. Bothilde:
    6 juli 2018
    Fanke, wat in prestaesje! Wy leze no in grut diel fan dyn blog, omdat we hiele minne ferbyning han ha, underweis. Wy wachtsje no op it fleantuch nei Amsterdam, yn Vancouver. Ha mei in hiel soad nocht dyn ferhaelen lezen en binnen in bytsje mei dy "opreizige". De foto's: herkenber, de minsken: ek sa relaxed en gastfrij. En de tael: wy eamelje wat of, yn it Ingelsk. Superduper! Lokwinske mei dyn resultaet! Dikke tut foar dy, Joke en Fred.