Monroe, highway 2
7 mei 2018 - Arlington, Washington, Verenigde Staten
Ik zou een sappigere titel moeten bedenken, zodat het een beetje aantrekkelijk wordt. 'Monroe' geeft wel mogelijkheden.
Ik ben vanmorgen tien uur uit Arlington vertrokken. Het kostte tijd en vragen om op 'the right track' te komen, maar dat is goed gelukt. Ik heb een groot deel 'Centennial Trail' gedaan. Een fietspad Nederlandse stijl, waar je veel soortgenoten light tegenkomt. Sl'ers zijn fietsers zonder (veel) bagage.
In Snohomish (leuk stadje. van mij aannemen; ik heb geen foto's gemaakt. Het heeft dat nagemaakte Indianen- en cowboys-sfeer) kostte het weer tijd en vragen om bij Hwy 2 te komen, maar dat is ook gelukt.
Ben nu in Monroe, motel Fairground Inn. Ik zit al een tijdje buiten te schrijven en te bloggen. Het ruikt hier lekker naar eten en het is hier verkeerslawaaiig.
Ik ruik niet lekker. Zal ik zo eens wat aan doen.
Ik heb in het motel gisteren al wat kleren gewassen. Anders kom ik zo riekend aan bij zus Joke eind juni (op de fiets denk ik dat en dan heb ik lol, maar jullie vinden de grap misschien niet geweldig).
Lekker gefietst vandaag. Ook veel gepraat met sl'ers en locals. Ik ben wat moeiig en/of onzeker, waardoor ik me graag laat ophouden voor 'n praatje. De afstand die ik vandaag heb gefietst zal zo rond de 35 mijl zijn. Niet veel, dus.
De Hwy 2 is goed te doen tot nu toe. Brede zijstrook, maar veel verkeer. Ik hoor verschillende dingen over de Hwy 2 wat betreft fietsen. De ene zegt dat 't prachtig is en zeer doable. De ander zegt dat 't afgelegen en stijl is. De motelmedewerker heeft mij verschillende slaapplaatsopties gegeven voor de komende vijftig mijl. Ik zou graag morgen tot Steven's Pass komen, maar dat is dertig mijl klimmen. De dag daarop zou ik graag Leavensworth bereiken.
Zelf denk ik: als 't te zwaar is of als ik het te spannend vind vanwege het verkeer, vraag ik iemand in een pick up of ik mee mag. Ik zei het tegen de motelmedewerker. 'No ma'am, that might be even more dangerous.' Vind ik niet leuk om te horen. Word ik beetje nerveus van.
Ik heb m'n tic tweezer (tekenpincet) en gewone fluit aan een touwtje om m'n nek. M'n antiberenspray en antiverkrachtersfluitje heb ik voor me in mijn stuurtas. Zo'n verkrachter moet dus even wachten tot ik zover ben.
Ik heb tot nu toe alleen maar aardige, behulpzame mensen gesproken. Heb nog geen serieuze hulp nodig gehad, maar al twee keer een lift aangeboden gekregen. Is toch fijn!
Plan is morgen vroeg te vertrekken. Veel klimmen. Ik ben benieuwd hoe ver ik kom.
Veel sterkte en fietsplezier!
PS. What goes up, has to come down! Yayy!
Love ya!
Ik zie de reclame van de Snelle Jelle koeken voor me als ik je updates lees: ik ga nog effe een stukkie 🚴♀️
Byebye, Esther
Liefs mem.
Net als je ouders volgen we je route op de kaart. Wat een afstand leg je af om je einddoel (Joke) te halen. Ik heb nu al bewondering voor je inzet en moed. Betreft de beren; tante Gertiet haar truc werkt. Twee jaar geleden heeft Mark dat ook gedaan en geen beer gezien.....
Wees voorzichtig en geniet van je trip!
Liefs Ina
You go girl! It komt hielendal goed mei dy. 💪🏼